|
Literatur -
கவிதைகள்
|
|
Written by ஜெயரூபன் (மைக்கேல்)
|
|
Thursday, 27 October 2016 21:20 |
மரணத்திற்காக காத்திருந்த
பொழுது, மீள வாழுவதற்கான
நம்பிக்கையை நான் பேசினேன்.
நரம்புகள் செயலிழந்து,
தமனிகள் அடைக்கும்
இறுதி,
அவள் பிரகடனமேதுமின்றி
பயணத்திலிருந்தாள்.
மெல்ல வெளியேறி
இறுதிச்செய்திக்காக
காத்திருந்த பொழுது
மரணம் என்னில் ஏறியது,
அவளில் முடிந்தது.
***
இழப்புக்கும், மரணத்திற்கும்
நினைவுகளை ஏற்கமுடியாது.
ஏற்றவும் ஒண்ணாது.
***
பூமியைப்போல எல்லாமே
சுற்றலாம், சுழரலாம்
மரணத்தின் கையளவை
எந்த யயாதியாலும்
யவ்வனப்படுத்த முடியாது.
***
இழந்தபொழுதை ஏங்கியொரு
வாழ்வை எத்தனிக்கும்போது,
மரணத்தில் வாழ்வதாக
இவளேன் கனவுறுத்த வேண்டும்...?
***
எல்லா மூங்கிலும்
எரியும்.எந்தவித இசையுமற்று.
***
இவளுக்கென புகையும்
எந்தத் தணலும்
என்னுடன் எரியவேண்டும்.
எரிதழல் பஸ்மமாகவே...
- ஜெயரூபன் (மைக்கேல்)
2.10.2016
Quelle - Facebook
|
|
Last Updated on Thursday, 27 October 2016 21:36 |
